"ไนท์ ตื่น" เสียงพี่นนท์พี่ชายคนเดียวเรียกให้ตื่นจากความฝัน ในเวลาตีสองกว่าๆ ไนท์งัวเงียลุกขึ้นเก็บมุ้งและที่นอน แล้วขนของขึ้นรถ และเข้าไปนอนในรถทั้งชุดนอน ตลอดทางไนท์เหมือนลอยอยู่บนอากาศที่แสนจะขรุขระ จนมาถึงด่านที่พะเยา เค้าก็เรียกจอดเพื่อตรวจยาเสพติด หึหึ มีไอ้เครื่องนั่นด้วย ที่มีเสาๆอะ ที่กำลังเถียงๆกันอยู่ อ่อๆทีจีหกร้อย หึหึ คุณตำรวจเค้าก็ทำมาดมั่น มีสมาธิมากมาย เดินๆขนานกับรถ หึหึ เพื่อที่จะตรวจสอบ ก็ตลกดีนะ ในขณะ ที่นักวิชาการออกมาพูดว่าใช้ไม่ได้ผล ไม่ได้มีกลไกทางวิทยาศาสตร์เล้ยยย แต่เค้าก็ยังกล้าใช้อยู่ ไม่อายเราหราาา เราก็แซวๆไปนิดนุง "เป็นใดผ่องเจ้า ป๊ะก่อ ร่างกายบ่แข็งแรงก้าาาา หึหึ" แล้วคุณตำรวจอีกคนก็เดินเข้ามาถามว่า "เอาไก่มาตวยก่อนี่ "เอามาสองตั๋วคับ เอาไปฝากอุ้ย อุ้ยผมหุม" พี่นนท์ตอบ แล้วคุณตำรวจก็พูดทำนองว่า ไม่ได้นะ เค้าห้าม อะไรประมาณนั้น พี่นนท์เลยบอกว่า "บ่เป็นหยังก้าครับ สองตั๋วบ่าดาย" พร้อมกับมองไปที่สุ่มไก่ "อะๆ อั้นขอค่าน้ำซักน้อยละกั๋น" คุณตำรวจพูด "ได้ครับ"พี่นนท์ตอบพร้อมเดินมาที่รถและหยิบเงินไปหนึ่งร้อยบาท หึหึ แล้วเดินกลับมาขึ้นรถ พอขึ้นมาก็หัวเราะร่า บอกว่า มันอยากกินน้ำเลยให้ค่าน้ำมัน หึหึ ไนท์เลยพูดไป "น้ำในรถเฮาก็มีเราะยังบ่ฮื้อมัน" แล้วจึงเอนตัวนอนต่อ ไนท์หลับมาตลอดทาง จนมารู้สึกว่ามีแสงสว่างจากดวงอาทิตย์แล้ว จึงลืมตาขึ้นมอง และเห็นว่าดวงอาทิตย์กลมโตกำลังจะโผล่ขี้นสู่ท้องฟ้าที่อำเภอบางกระทุ่ม จังหวัดพิษณุโลก เป็นภาพที่สวยงามและน่าประทับใจมากๆ ไนท์จำได้ว่า ไนท์ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นมาหนึ่งเดือนแล้ววว ล่าสุดก็คงเป็นที่ภูชี้ฟ้าเมื่อช่วงสิ้นปี นึกๆแล้วก็เสียดาย ที่นานๆทีมีโอกาสได้เจอภาพประทับใจ แต่กลับลืมเอากล้องสุดที่รักมาจนได้ น่าเขกหัวจีงๆ พระอาทิตย์สีส้มกลมโต กำลังทะยายขึ้นหลังทุ่งนาเขียวชะอุ่มสุดสายตา ที่คันนามีต้นตาลและมะพร้าวเรียงราย มีบ้านไม้สูงเดี่ยวๆ ที่หาไม่ได้จากเชียงราย แต่อย่างน้อย ภาพนี้ก็ติดอยู่ในใจของไนท์แล้วววว
อีกสักครู่ก็เดินทางมาถึงบ้านยาย "ตาสวัสดีค่ะ สวัสดีครับ" เราต่างก็พูดทักทายตา ที่มายืนรออยู่หน้าบ้าน แต่ก่อนหน้านี้ตาไร้สมองโทรมา บอกว่า"คิดถึงตุ้ยจ๋น" หุหุ ดีใจที่สุดเลยนะที่ตัวเองโทรมา เฮ้อ... ถึงบ้านเกิดซักที บ้านที่มีแต่ภาพความทรงจำเก่าๆ เสียงหัวเราะของเด็กสองคนพี่น้องและตากับยายที่คอยกระเซ้าเย้าแหย่ด้วยความเอ็นดู ตาดูแก่ลงไปมาก และด้วยอาการป่วยทำให้ตาต้องใช้ไม้เท้า เพราะว่าผ่าตัดหลังมา และวันนี้เอง ที่ตาจะต้องไปตัดไหม เราจึงช่วยกันขนของลงจากรถเพื่อที่จะไปส่งตา "โอ้โห...นนท์ ไหนบอกว่าเอาไก่มาแค่สองตัวไง นี่ไก่แปดตัว นกอีกตั้งห้าตัวนะเนี่ย " ไนท์พูดพลางยกสุ่มไก่หลังรถเปิดขึ้นดู พี่นนท์หัวเราะ พร้อมบอกว่า "มันเป็นแผน" ที่แท้มันก็เอาไก่กะนกมาขายนี่เอง...ง เหอะๆ ทางทำมาหากินจากการมาเยีี่ยมตากะยายเวอะเฮ้ย...เออดีหว่ะ อีกซักพักยายก็เข้าบ้านมากับรถมอเตอร์ไซค์คันเดิม ทรงผมเดิม แนวการแต่งตัวเดิมๆ ยายไม่เปลี่ยนไปเลยซักนิด "ยาย...สวัสดีค่ะ" "เออ หวัดดีหลุก "ต๋าย...น้องไนท์ ทำไมไปตัดผมซะสั้นเลยหล่ะลูก..."ยายร้องทัก " แหะๆ "เทรนใหม่ยายเทรนใหม่ เกาหลี อิอิ" แล้วยายก็เข้าครัวลงมือทำกับข้าว แล้วเราก็กินข้าวด้วยกัน ยายยังทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิม...แต่วันนี้ขาดพ่อกับแม่และก็น้องนุ่นที่ไม่ได้มาร่วมวงทานข้าวด้วยกัน เพราะว่าต้องทำงาน ส่วนน้องนุ่นก็ต้องไปโรงเรียน แต่ข้าวเช้ามื้อนี้ก็อร่อยที่สุดเล้ยยย^O^
ทิวลิ๊ปสีซ้ม อยู่โตยกั๋นเป็นหมู่
ดอกนี้ก็สีม่วงงงงง.....สีแห่งก๋านรอคอย(สงสัยจะคอยคนฮักปิ๊กมา หุหุ^^)
อันดีดอกอะหยังบ่ฮู้...แต่สีสวยดี ปูดๆแมนๆ บ่เหมือนไผดี ลืมจ๋ำจื่อมาโตย =="
เนี๊ย!!!! ฉันเริดสุดริด อิอิ(อู้แตนดอกทิวลิปตี้เด่นตี่ซู๊ดดดด)
รองเท้านารี อี้ก้าหา...บ่แน่ใจ๋เต้าได แต่ชอบมากมาย...
นี่ก็รองเท้านารีสีเหลือง ถูกใจ๋คนฮักรองเท้าอย่างเฮา^^
อันนี้ซ้ำงาม...มีจุ๊ดโตยยยย
อันนี้ก็สวยบ่ก๊านไผ เก๊าะอยู่บนต้นไม้ พึ่งพาอาศัยกั๋น
เฮ้ย!!!ซ้ำก่อวะ แต่เอาน่า ชอบๆๆๆ
นี่ก็เด่นใช่เล่น ดอกอะหยังบ่ฮุ มีสองสี ชมพูกับม่วง งามจ๋น
สัปรด...อะหยังซักอย่างนี่แหละ จ๋ำบ่ได้อ่า นานๆๆๆ
อ่าวววว!!!ซ๊ดมาได้ใด อันนี้ยามแลงตี้จุดชมวิวของดอยตุง
นี่ก็แม่น...น
โอ่ย....ย ยังบ่เสี้ยงเตื่อน้อทิวลิ๊ปนี่
หั้น..แหมเมาะ
ดอกนี้ก็ชอบมากมาย คล้ายๆดอกกุหลาบ แต่บ่ใจ่ งามดีแต่มีน้อย ตี้ดอยตุง
อันนี้ก็ตี้ดอยตุง ดอกแรกๆเลย ที่ถ่ายตอนไปถึง
