วันที่ 12 สิงหาคม ที่ผ่านมาเป็นวันแม่แห่งชาติ ซึ่งในวันแม่ของแต่ละปีดิฉันก็มักจะไปกราบแม่ และปีนี้ก็เช่นกัน ดิฉัน พี่ชาย และน้องสาวตัวแสบ ก็ได้ซื้อพวงมาลัยดอกมะลิไปกราบแม่และบอกรักแม่ และทุกๆครั้ง แม่ก็จะอวยพรให้ลูกๆแต่ละคน ซึ่งดิฉันจำได้ขึ้นใจ กับคำที่แม่อวยพรให้ "ให้ตั้งใจเรียน เรียนหนังสือเก่งๆนะลูก ไม่เจ็บไม่ไข้ และเป็นเด็กดีของแม่อย่างนี้ตลอดไป" หลังจากที่แม่พูดจบ ฉันก็เข้าไปกอดแม่แล้วเปลี่ยนกันหอมแก้ม ฟังดูแล้วอาจจะเป็นอะไรที่ดูเด็กๆแต่ครอบครัวของฉันเป็นอย่างนี้มาตลอด แม้กระทั้งพี่ชายที่มีครอบครัวแล้วก็ยังกอดและหอมแก้มแม่อย่างไม่อาย เพราะความรักความผูกพันของคำว่าแม่กับลูก แต่มิใช่แค่วันแม่เท่านั้นที่ดิฉันจะรักแม่และกอดแม่ แต่ทุกๆวันของฉันมีแม่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญยิ่งในชีวิตอีกคนหนึ่งที่สำคัญมากในชีวิต ที่ดิฉันและพี่ชายไม่เคยลืมที่จะโทรหาเลยในวันแม่ นั่นก็คือ ยาย ที่เลี้ยงดูฉันและพี่ชายมาตั้งแต่เด็กๆ ฉันโทรไปหายาย และบอกยายว่า "ยาย..วันนี้วันแม่หนูรักยายเหมือนแม่ของหนูอีกคนนึงนะคะ"และยายก็ตอบว่า"จร้า..ไว้มาเที่ยวหายายบ้างนะลูก.." ฉันและยายคิดถึงกันเสมอ และฉันก็ไปเที่ยวหายายอยู่บ่อยๆถึงแม่ว่าเราจะอยู่ไกลกัน และที่สำคัญไม่ว่าระยะทางจะไกลแค่ไหนความรักความห่วงใยจากยายก็ทำให้เราเหมือนอยู่ใกล้กัน โดยที่เห็นได้ชัดคือ ยายจะฝากอาหาร ขนม และผลไม้ต่างๆมากับรถทัวร์อยู่เสมอ จนทำให้เรารู้สึกเหมือนใกล้ชิดกัน ไม่ว่าจะวันแม่หรือวันไหนๆ"หนูก็รักยายกับแม่นะ"
